Ben had met opzet véél laten
liggen en liet, uit het einde van rond'[244], mok- kende veel liggen. Hij herpakte zichzelf tijdens
[245]: op 2.
Spruitje had er vier laten
liggen, ook
[Jack] en
[Agnetha]. Verder liet hij
niks liggen: op 1 met Alle Dertien Goed. Dus ruim baan voor z'n 15e [won]. In de [wonz]-lijst staan hij en DePlaat op een
gedeelde derde plaats: 199 punten uit twee gewonzde rond'z.
begrijpelijk
Ja... leuk.
— 'Jaleuk'?
Ja.
— Bedoel je..? Wil je nou da'k m'n mop ga úitleggen? Wach' even... Niek? Mag ik twee biertjes? Van mij.
Nee.
— Niet?
Nee, 't was beter geweest a's je je mop niet verteld had.
wi3 in 2012
Het [wak] verklapt hoe het ging
tijdens de laatste negen rond'z. Omdat wi3 een nieuw jaar met een schone lei begint, is een 'jaaroverzicht' ook mogelijk.
Er zitten 44 rond'z in 2012, van [197] t/m [240]. Sp3l3rs die proefden, die 8 of minder rond'z meespeelden, staan er niet tussen.
Niet-spelende rond'makers (Monkz) en
vraagm3ntstellers (Fleurtje,
etc.) ontbreken.
Achter je (sp3l3rs-)naam je gemiddelde per rond', je punten en hoeveel rond'z je meespeelde in 2012.
Na De Ramp moest alles weer tiptop op orde. De tien carrousels voor de voor- gedrukte
wenskaarten, het rek voor de uitverkochte kranten, de drie displays voor de Top Tienboeken, de Thriller Top Tienboeken en de
Deze Maand Goed en Goedkoopboeken en zo meer.
Een heel gedoe. En daar Dropje van de vèlletjes papier is, lag deze fysieke
ver- antwoordelijkheid op de
schouders van Drop; hij sjorde aan een enorme con- structie van staal en tropisch hardhout die
geen millimeter verschoof. Ik hielp, het bleek een drama.
"Ja, de meeste mensen denken," lachte hij na de goede afloop, "bij 'boekhandel' aan Dostojevski, niet
aan 'boekenkast'. Biertje?"
Dankzij Robbie Williams confronteerde ik mezelf met het concept Take That,
de succesvolle mainstream boyband. De eerste uitgave van de single Back for good uit 1995 bevat een extra
track die op de tweede uitgave ontbreekt.
Het is waarschijnlijk een toegift. De eer- ste elf minuten gebeurt er muzikaal he- lemaal niets: de band speelt
een filler, de Wembley Arena gilt en krijst. Die elf minuten edit'te ik naar elf seconden.
De volgende tien minuten doen de vijf Take Thaters onder
leiding van saxofo- nist Mike Stevens alsof ze De Fantasti- sche Vier zijn en creëren zo een sfeer die vooral voor de
óuders van de ver- zamelde bakvissen heel herkenbaar is.
[Zoiets] verzin je niet... eh...