zo 24 jul 2011
Bobs 66 37 17•
Ida 50 -39 18•
Martha 47 20 10•
Ploek 46 41 12•
Monkz 46 30 4•
Ben 45 5 14•
Janot 44 -6 11•
Tina 37 32 15•
Roger 37 -4
Diana 36 23 4•
Clemens 15 15
Mish 12 -2
Pearly 12 4
• Wouter 12 -42
Ingrid 10 -38
Zz 10 8
Bart 7 7
• Caari 7 -43
Carol 6 -4
Corto -22
Eerste vrouw 0
Herman 0
Herr-Oh! 0
Katz -15
Mmarz 0
Monique 0
Nelleke -8
Zwapz -5
19 sp3l3rs 29 3
• was netloos? vakantiën
oudrond'z? klik op...
[181] [180] [179]
[177] [176] [175]
of klik [audiobank]
Bobs 66 37 17•
Ida 50 -39 18•
Martha 47 20 10•
Ploek 46 41 12•
Monkz 46 30 4•
Ben 45 5 14•
Janot 44 -6 11•
Tina 37 32 15•
Roger 37 -4
Diana 36 23 4•
Clemens 15 15
Mish 12 -2
Pearly 12 4
• Wouter 12 -42
Ingrid 10 -38
Zz 10 8
Bart 7 7
• Caari 7 -43
Carol 6 -4
Corto -22
Eerste vrouw 0
Herman 0
Herr-Oh! 0
Katz -15
Mmarz 0
Monique 0
Nelleke -8
Zwapz -5
19 sp3l3rs 29 3
• was netloos? vakantiën
oudrond'z? klik op...
[181] [180] [179]
[177] [176] [175]
of klik [audiobank]
vraagm3nt? klik op het nummer...
[17821] ned. 'balkan'-folkbanjoïst=2p
[17820] 1 vd 2 ned. zangers=2p
[17819] bossa novazanger/-comp.=2p
[17818] 1 vd 3 'sing/songwriters'=2p
[17817] argentijnse sing/songwr.=2p
[17816] ned.bassist=1p groep=1p
[17815] ned.bassist=1p groep=1p
[17814] zanger/bassist=2p
[17813] cubaanse gitarist=2p
[17812] gospel-/jazzzanger=2p
[17811] duitse tenor=2p
[17810] heavy metalgitarist=2p
[17809] saxofonist=1p tv-progr.=1p
[17808] salsazanger/-componist=2p
[17807] sänger=1p lied=1p
[17806] soulsinger/songwriter=2p
[17805] groep=2p lied=1p
[17804] zanger/componist=3p lied=1p
[17803] singer/songwriter=3p lied=1p
[17802] actrice/cabaretière=2p
[17801] duo=3p lied=2p
Luister 'n vervelend feest leuk op, ver-
baas vriend, vijand en mogelijke vrijer: wonz wi3 nòg 'n keer!
oplossing? klik op het getal...
[01] [02] [03] [04] [05] [06] [07]
[08] [09] [10] [11] [12] [13] [14]
[15] [16] [17] [18] [19] [20] [21]
Meer dan [43 muzikanten] stierven tussen 3 jul en 3 aug, tijdens de thema-
rustrond'z 177 en 178.
[17821] ned. 'balkan'-folkbanjoïst=2p
[17820] 1 vd 2 ned. zangers=2p
[17819] bossa novazanger/-comp.=2p
[17818] 1 vd 3 'sing/songwriters'=2p
[17817] argentijnse sing/songwr.=2p
[17816] ned.bassist=1p groep=1p
[17815] ned.bassist=1p groep=1p
[17814] zanger/bassist=2p
[17813] cubaanse gitarist=2p
[17812] gospel-/jazzzanger=2p
[17811] duitse tenor=2p
[17810] heavy metalgitarist=2p
[17809] saxofonist=1p tv-progr.=1p
[17808] salsazanger/-componist=2p
[17807] sänger=1p lied=1p
[17806] soulsinger/songwriter=2p
[17805] groep=2p lied=1p
[17804] zanger/componist=3p lied=1p
[17803] singer/songwriter=3p lied=1p
[17802] actrice/cabaretière=2p
[17801] duo=3p lied=2p
Luister 'n vervelend feest leuk op, ver-
baas vriend, vijand en mogelijke vrijer: wonz wi3 nòg 'n keer!
oplossing? klik op het getal...
[01] [02] [03] [04] [05] [06] [07]
[08] [09] [10] [11] [12] [13] [14]
[15] [16] [17] [18] [19] [20] [21]
Meer dan [43 muzikanten] stierven tussen 3 jul en 3 aug, tijdens de thema-
rustrond'z 177 en 178.
in weerwil
Moe'k nog wat woordjes vuil maken aan die rare rond'178? Joa... Vanaf 't begin stel ik vraagm3nt3n van pas overleden muzikanten, d'eerste is OhBe's 27 (20 aug 2007): Kabaret Tekstpierement met Paulus de pilkabouter daar Jos Brink 17 aug 2007 stierf. In die misschien twijfel-
achtige traditie past wa'k gedaan heb en blijf doen. Omda'k soms zó even wil stil staan bij 't vertrek van 'n muzikant.
Dat gaat niet in 'n themarond', dan lig-
gen de vraagm3nt3n 'vast'. Zo kon't ge-
beuren dat, ná Ingrid's themarond'177, Johnny Kraaijkamp, Ina van Faassen en Amy Winehouse rond'178 openden. En Johnny Hoes idd. Hoe 178 'n themarond' met •bollen werd, staat [hier].
Leuk? Joajoa. Spijt? Nee. Dankzij jullie, en vooral Ida, bleek weer eens te meer dat muzikanten mensen zijn: ze slaan 'n gat als ze sterven. Het zoeken, lezen en vooral luisteren naar minder bekende of volslagen onbekende muzikanten vond ik iig, ondanks de aanleiding, even leuk als leerzaam (Rukmabai). Eensgelijks... naar ik hoop. En 't verzinnen, uitwerken en schrijven van de themaronde óók. M'n eerste 'lange' verhaal.
Oh ja. Martha vergat 15804 en 15815, Ida vond ze allemaal voordat ze te ho-
ren waren èn scoorde petloos maximaal en Bobs heeft, zonder Billie en Wim, z'n drieëntwintigste won te pakken.
de themaronde
De hele themaronde, inclusief 't hier ontbrekende laatste deel èn 'gewoon' van boven naar beneden, staat [hier].
X. noodlot
Ze zei niet alleen dat ze zich goed voel-
de, ze voelde zich ook goed. Vaak. Ze ging niet meer naar het schoolplein. Op de site waren toestanden, ruzie... Maar Bass vertelde over zichzelf, hoe belang-
rijk muziek was, voor hèm was. Over z'n droom: leven van de muziek. Uren kletsten ze, gemakkelijk. Bass was lief. En Bass zat in de muziek... geil.
Donderdagnacht, vrijdagochtend had hij niks gezegd. Lang had ze zitten peinzen en piekeren, 'piekerpijnzen': had ze iets verkeerds gezegd? "Wat deed ik fout?"
'hahaa', grijnsde ze vrijdagavond opge-
lucht over z'n dode bassistengrapje. "Hij is oprecht," voelde ze, "het kriebelt." Ze moest alweer grijnzen: "Ik? Verliefd?"
'ik wil je best een keer ontmoeten'. Het was er uit voor Paul er erg in had. 'hihi'. Met drie knipoogjes. "Kom," stelde Paul zichzelf gerust, "je bent een grote vent Paul Pattiasina, vertrouw op je gevoel." 'waar woon je?' tikte hij. 'in Borne'. Niet te geloven! 'dat is ook toevallig, ik moet zondag spelen in Almelo, in Proeflokaal België, zin?' En nog voor ze kon reage-
ren, vlogen z'n vingers over de toetsen: 'haal ik je op, gaan we wat eten, kom je kijken en na afloop wat drinken'.
IX. één twee drie
'raar... kwam er ineens nog een bassist bij, vraag 16'. 'zal er nog eentje gestor-
ven zijn'. Ze deed heel serieus mee aan een muziekquiz, op de site. De huidige ronde bestond helemaal uit pas overle-
den muzikanten. Was er weer een dode muzikant gevonden, kwam er een extra vraag. Luguber. Helemaal haar ding.
Ze sukkelde in het midden van de rang-
lijst, dat ergerde haar. Ze wilde winnen, de beste zijn, op één. Dankzij Bass ging het beter: "Niet goed genoeg!"
Ze wilde ook bij de deelnemers populair zijn, besproken worden. "Dat de maker van de quiz me moet prijzen in z'n we-
kelijkse blog." Zou ze veel reacties krij-
gen, felicitaties, deed ze er toe. "Ik doe er niet toe," dacht ze jaloers, "ik eindig nooit als eerste." Kwaad werd ze soms, echt ziedend, smeet ze het glas door de kamer, brak het tegen de muur in tien-
duizend stukjes. Of haar koffiebeker.
"Hoe kan ik er voor zorgen dat de deel-
nemers me wèl zien staan? Wat moet ik daarvoor doen?" Ze hijgde, de scherven liet ze liggen.
'...nog eentje gestorven zijn', slikte Paul moeizaam terwijl hij het tikte. Mooi was dat, waren er onlangs dus twéé collega-bassisten overleden. 'ik moet uitkijken bij het oversteken'. 'hahaa'. Zelf moest hij er niet om lachen.
VIII. identiteit
'huh?' 'op een foto, omdat ik vrijdag de voorronde van De Grote Prijs gewonnen heb,' tikte Paul. 'ooooohh wat leuk voor je, gefeliflapstaart, zien zien zien zien'. "Oei," dacht hij, "het is een belachelijke foto, maar hij lijkt wel, sprekend." 'wel-
ke krant? zoek ik het op'. Hij reageerde blijkbaar niet snel genoeg.
"Kan ik zien wie Bass is." Z'n profielfoto was een f-sleutel en hij had geen foto's met mensen geupload. Maar: stilte. "Hij praat traag. Snel vlot trekken met een grap." 'lief?' zei ze, 'ben je nog alleen?'
"Ja ja," dacht hij, "was ik er maar nooit over begonnen." Uitloggen kon niet, zou opvallen. Paul staarde naar de monitor als een konijn in twee koplampen.
"Over een andere boeg dan maar." 'wil je me helpen met het muziekspelletje?' Even later: 'is goed'. "Gelukkig." 'vraag 4 is Johnny Hoes, met welk liedje?'
VII. aandacht
De wereld buiten had al weken niets te bieden, haar behoefte aan contact werd bevredigd via internet, op een chatsite. Zo vulde ze het zwarte gat.
Daar was ze leuk, aardig, haar humeur niet stuk te krijgen. "Maar ik lieg nooit," deed ze de waarheid geweld aan, "soms vertel ik iets niet." [Wat ben je aan het doen?]. Grappen, grollen, sjansen... de hele dag mensen over de vloer. In het middelpunt van de belangstelling staan.
Vooral dat laatste. 'ik ga ff schapboten'. Kwam ze thuis, stonden er vier [Vind ik leuk]-jes onder! Als ze ging slapen bij-
voorbeeld: 'ik ga kipstokken'. Kreeg ze lieve welterustenberichtjes. Dan genoot ze met volle teugen.
'een tevreden paffer heeft geen blaffer'. Soms reageerde er niemand, bleef het angstvallig stil. Balen: "Ik zit me toch niet voor niets voor jullie uit te sloven!" Als iemand haar ontvriende of blokte, werd ze eerst onzeker, later woedend: "Waarom?" gromde ze, "ik laat jou toch ook niet in de steek?"
VI. de Horse
Lia was er niet, de rest wel. The White Horse, een klein huiskamerachtig café, zat tot 's morgens vol muzikanten. Voor 'nog ééntje dan' en om te vertellen hoe goed je was geweest, om aan te horen hoe fantastisch geweldig iedereen was geweest. "Echt waar, ik zit hier toch niet te liegen? Ben! Zeg tegen Paul hier dat het vanavond te gek was." "Het was te gek." "Hoor je? Nou dan! Biertje?"
Lia kwam later. Iedereen was moe, was naar huis gegaan, hing nog aan de bar, te moe om naar huis te gaan. Lia baste bij Casbah, ze speelden covers van The Clash. "Hoi, ging het vanavond?" Kus op z'n wang. "Ach jawel," mompelde Paul, "vijftig man, fatsoenlijk eten vooraf." Ze ging tegen hem aan staan hangen, waar hij zo'n hekel aan had. "Ik ga naar huis, ik ben op..." Voordat Lia kon reageren, had Paul z'n jas aan, betaalde, vertrok.
Drie uur later voelde hij zich prima, uit-
gelaten, op het puntje van z'n stoel. De lange chat had de vermoeidheid verdre-
ven. Het was alle kanten opgegaan. Ze was leuk, reageerde snel, had humor, was geïnteresseerd. 'zal ik je naar bed brengen?', tikte Paul als afscheid. 'doe dat maar niet'. Met zo'n knipoogje.
V. storm
Vier katten had ze gehad. Wel meer na-
tuurlijk, daar voor, maar toen waren er vier. Mama en drie halfbroertjes. Krab-
ben aan de vloerbedekking en de leu-
ning van de bank. Altijd geluid, zeuren, jengelen. Om de dag de bak verscho-
nen, elke week op de knieën stofzuigen. Opeens kon ze ze niet meer velen: "Ik stop er mee."
De flat versmeerde snel, overal vliegen, het stonk naar pis, zij stonk. En de kat-
ten wilden niet meer eten. Of ze vergat ze eten te geven. Na een week stierf de oude moederpoes als laatste, lag twee dagen en twee nachten roerloos te hij-
gen op de vensterbank. Alsof ze niet bij haar weg wilde.
Soms was het nu heel stil, rust vond ze prettig. Ze haalde opgelucht adem. Vlak voordat de kinderen thuis kwamen van vakantie propte ze de vier uitgedroogde lijkjes in de doos van de flatscreen. Ze wilde ze niet verliezen en verstopte de doos onder hun stapelbed. "Ze zijn weg, weggegaan," zei ze overtuigend, "zoals jullie vader."
IV. spelen
"Dat is toch het leukste," dacht Paul cy-
nisch, "die enthousiaste reacties aan de bar, na afloop." Vijftig, misschien zestig mensen in het zaaltje van Emmeloord's jongerencentrum De Klos: één toegift.
Hij was er nu aan gewend dat men hem vaak even wilde aanraken. Een klap op zijn schouder: "Goed gezongen man!" Bij zijn elleboog: "Swingen! Hahahaha, dat was, dat was me pas swingen!" Bij-
na teder een hand op zijn buik: "Wil je een biertje? Gijs! Twee biertjes, eentje voor mij en eentje voor m'n vriend de bassist..." "Paul," zei Paul. "M'n nieuwe vriend Paul hier." Vijf minuten vrienden voor het leven.
Ongewenste intimiteiten, bier in plastic bekers, zwamverhalen met spuug. "Net douchen," dacht hij, "als het niet meer helpt, mag je er uit." Inpakken, inladen, cashen en wegwezen, naar Zwolle. Het viel mee, bijna veertig, een half uurtje.
Het was goed gegaan. Niet top, gewoon goed. Goed genoeg. Giel had zich één keer vergist, zette Cocaine in toen Baby Love had moeten komen. "Eef? Laat me er maar uit bij de Horse, straks, horen hoe de rest het gedaan heeft." "En zien of Lia er is," grijnsde Eef vrolijk. "Is dat wel zo?" dacht Paul.
III. wederkerend
Doordeweeks ging ze tweemaal daags, altijd. Om half acht 's avonds, dan was ze net op tijd in de supermarkt. En om drie uur 's middags, tien minuten lopen, was ze iets te vroeg op het schoolplein.
Altijd weer een ongemakkelijk situatie, dat ophalen. Als alle mensen, moeders, vaders, kinderen en onderwijzers weg waren, het plein leeg en verlaten, drong het -langzaam- tot haar door. Ze waren met hun vader mee verhuisd, naar Rot-
terdam. Bijna een maand geleden.
Snel nu: [E-mailadres], [Wachtwoord]. Vannacht had ze een lang gesprek met Bass Taart gehad, ze vond hem steeds leuker. Tenslotte had hij haar naar bed willen brengen. "Met een stijve," had ze tevreden gelachen. 'doe dat maar niet.' Met een knipogende smiley er achter.
Hij was er. 'hoi, alweer alleen?' Dat was een grapje, hùn grapje. 'ja,' tikte Bass, 'helemaal alleen, hoest?' 'kee,' loog ze, 'en jij?' 'nou, ik sta in de krant, met m'n bek vol tanden'.
II. Nurse Wint Prijs
'Konden eerst tijdens de finale van De Grote Prijs van Twente vooral de vijftig-
plussers zich vinden in het CCR-geluid van The Prodigal Sons, tijdens het con-
cert van het Zwolse Nurse ging het wel-
bekende dak er voor iederéén af.
Na afloop waren jury en publiek het dan ook roerend eens: voor gitarist Eef van Bonger, drummer Michiel Plas en vooral zanger en bassist Paul Pattiasina wacht het hoofdstedelijke Paradiso.
Zijn de eigen songs nog wat rommelig, vooral Michiel had moeite met het vast-
houden van het tempo, de covers staan als een huis. Wie denkt dat dat moeilijk samen gaat, zingen en bassen, komt bij Paul bedrogen uit. Het trio funkt zonder ook maar één nootje te laten vallen. De volgende stap, De Grote Prijs van Over-
ijssel, is zaterdag 27 augustus in Helon; een thuiswedstrijd voor de jongens.'
"Wat een flutstukje," dacht Paul, "maar wat hij over Giel schrijft, klopt wel." Er naast een foto van z'n gezicht, z'n mond opengesperd. "Ben ik mooi klaar mee." Hij las het opnieuw. Voor de vijfde keer.
I. aangesloten
Je verzorgen, douchen, schoon zijn, ook zoiets. Dat deed ze eigenlijk nauwelijks. Nou... soms wel, als ze ergens naar toe moest. Wel waste ze haar handen vaak; na het poepen, vlak voor het eten.
Meestal ging ze niet, belde ze met een smoesje: "De kinderen..." Soms lukte het haar tot aan de voordeur. Maar dan sloeg de twijfel zo heftig toe dat ze er alsnog van af zag. Niet op de bel druk-
te, steels vertrok: "Ongezien, hoop ik."
"Wie zou er op mij zitten wachten? Ze merken toch niet dat ik er niet ben." Te-
rug fietsend golfde de opluchting: "Vei-
lig thuis." In haar kamertje, op de bank, voor de televisie. Zo vlogen de uren.
Thuis kon ze praten, honderduit babbe-
len, flirten met een ondeugend grapje. "Misschien hebben ze me dáár wèl ge-
mist." Gallerij over, deur open, de jas nog aan: [E-mailadres], [Wachtwoord]. "Laat mij aangemeld blijven," lachte ze.
ik hoor... (VII)
(di 2 aug 21.05u) Dankzij Tina's 17820 "nederlandse folksinger/songwriter=2p" en Ida's 17821 "nederlandse 'balkan'-
banjoïst=2p" is 17802 twee punten en 17803's lied één punt waard... veel sp3-
l3rs hebben nu vier punten minder. De rond' telt nu eenentwintig vraagm3nt3n en Ida heeft àlle achttien •bolletjes.
ik hoor... (VI)
(ma 1 aug 21.39u) 't Houdt niet op: met Ida's 17818 "folksinger/songwriter=2p" en -even later- Bobs' 17819 "bossa no-
vazanger/componist=2p" telt rond'178 nu negentien vraagm3nt3n (16 •bollen).
ik hoor... (V)
Nu zijn d'r vast onder jullie die mokken: "Waar is me die wi3 nóu weer mee be-
zig?" Zelf heeft wi3 dat ook wel 'n iet-
wat. Moar joa... wie 'wi3' zegt moet ook 'w3lk' zeggen. En hoe naar ook, 't heeft ook iets... eh... dat nieuwsgierig maakt.
Misschien valt 't je op dat je soms, zon-
der iets te doen, ineens minder punten hebt. Niet onlogisch. Daar de hele rond' vijftig punten waard blijft, snoept ieder nieuw vraagm3nt twee puntjes van de andere vraagm3nt3n af. Alle vraagm3n-
t3n zijn nu twee of meer punten waard. De twee nederlandse bassisten zijn nu twee vraagm3nt3n van elk twee punten.
ik hoor... (IV)
(ma 1 aug 0.23u) Met Ida's 1788 "zan-
ger/bassist=1p" en Bobs' 1787 "duitse tenor=1p" telt deze rond' nu zeventien vraagm3nt3n (veertien •bolletjes).
ik hoor... (III)
Joajoa, 't kan nog doller. 't Tweede deel van vraagm3nt 1789 "Ned. bassist=1p groep=3p" heeft twéé oplossingen, er zijn dus twee hollandse bassisten die in deze rond' thuis horen, helaas. Wi3 je noemt met w3lke groep maakt niets uit. Eén goed (met groep) geeft alle punten, twee goed levert wèl 'n extra •bol op.
ik hoor... (II)
Rond'178 begon, als rustrond', simpel (geen thema) èn traditioneel. Tina don-
derdagnacht: "Nummer 1784 gaat een versje van xx worden, als ik 't wel heb. Dus hierbij vast." Ze had groot gelijk en kreeg drie punten. Ze goedgokte de op-
lossing van 'n vraagm3nt dat nog moest komen.
Afijn, zo kreeg deze rond' dus alsnog 'n thema en was 't gedaan met de rust. Je hóeft 't thema niet te deduceren, er zijn geen extra punten mee te scoren en de rond' blijft 50 punten waard. Maar veel
•bolletjes voor je naam oogt wel kek.
Oók wonderlijk: zal deze rond' ooit ein-
digen? Hoe interactief kan wi3 zijn? Be-
denk wat de -voorlopig- veertien vraag-
m3nt3n in gemeenschap hebben en doe je oplossing voorda't vraagm3nt gesteld is *rilt*. En spaar ze alle elf.
Als altijd geldt: je oplossing moet te horen zijn in 'n JoeTjoepje en/of op 'n 'officiële' single.
Alle rond'z schuiven één plaatsje op: de laatste rustrond' van 2011 is 'n gewone die zo 14 aug 20.00 uur begint met ook 'n vraagm3nt van/dankz' Fleurtje, Ida, Martha en Bobs. Vanaf zo 4 sep is 't we-
derom aanpoten: themarond'180 lengt weer -gewoon- één week.
...wat jij niet hoort (I)
Alle veertien vraagm3nt3n van de rond' hebben één gemeen ding. Tina pakte zo spontaan drie punten en verzon aldoen-
de 'n thema-achtige invalshoek. Diana, Janot en Bobs hadden 'm door, hetgeen Martha met 1786 op de proppen deed komen, waarop Monkz d'r nog een wist. En -later- Ida, Tina en Janot óók... Als-
mede Ida nog eens vier...
ps. Aangaande d'ondersteen feuilleton kwam P.I.Spruitz met 'n aantrekkelijke hypothese... (wordt vervolgd derhalve)
d'ondersteen (III)
(vervolg) Neem gister, woensdag. Geen luisteraars dus geen hits, maar wèl 180 views. Dat kàn dus niet: 'n view is 't ge-
volg van 'n hit. Eerst slaan, dan kijken. De maand juni had 921 hits met 6.599 views: 7,16 views per hit. Rond'176 had 190 hits met 1.356 views: 7,13 per hit.
Dat één sp3l3r/luisteraar per 'bezoekje' gemiddeld zeven wi3-pagina's beluistert (sowieso de pleeër) en/of bekijkt (bv 't formpje om te antwoorden). Gister had wi3 met 180 views 't genoegen 25 sp3-
l3rs aan de borst te kunnen drukken...
Rest: w'rom wèl views en no hits? Er ligt 'n t-shirt klaar. (wordt vervolgd)
d'ondersteen (II)
(vervolg) 't Is nog ondoorgrondelijker... 'n eerste oppervlakkige schouwing biedt eigenstrijdigheden. Nou 's wi3 niet van de makkelijke complotten. Zo had wi3 leuk kennis aan 'n doofpottendeskundi-
ge en inene was ze weg, nóóit meer iets van vernomen.
Afijn. Geen één luisteraar op zondag en tòch zes oplossingen tussen 20 punt 17 streep 21 punt 32 uur. Ook 's maandags geen luistervriendjes en tòch vier oplos-
singen tussen 8 punt 9 streep 15 punt 19 uur. Ook niksniet te dinsdag en tòch vier... je snapt! (wordt vervolgd)
d'ondersteen (I)
Rond'177 had 21 sp3l3rs, zij scoorden gemiddeld 26p, da's 3p minder dan in rond'176. So far, so good... maar dan: 16 'luisteraars'!! Geen radioluisteraars, de wekelijkse oorz3nding is gestopt, 't betref't aantal "unieke" bezoekers van de site tijdens rond'177.
Vanaf 19 dec 2007 werd wi3 'beluisterd' door gemiddeld 32 luisteraars per dàg, 227 per rond'. En nu inene 'n rond' met gemiddeld 16 luisteraars in drie weken? Dit vraagt om diep bodemonderzoek en duiding, dit vraagt om d'onderste steen. (wordt vervolgd)
kuntrie doet maximaas das om
De uit 1932 en Gore stammende Virgi-
nia Patterson Hensley heeft er voor ge-
zorgd dat alle maximaas van rond'178 hun bolletje moesten laten vallen. Haar meeslepende A poor man’s roses or a rich man's gold sneed enkel voor Ida, Katz, Janot, Caari en Roger koek.
Moe'k nog wat woordjes vuil maken aan die rare rond'178? Joa... Vanaf 't begin stel ik vraagm3nt3n van pas overleden muzikanten, d'eerste is OhBe's 27 (20 aug 2007): Kabaret Tekstpierement met Paulus de pilkabouter daar Jos Brink 17 aug 2007 stierf. In die misschien twijfel-
achtige traditie past wa'k gedaan heb en blijf doen. Omda'k soms zó even wil stil staan bij 't vertrek van 'n muzikant.
Dat gaat niet in 'n themarond', dan lig-
gen de vraagm3nt3n 'vast'. Zo kon't ge-
beuren dat, ná Ingrid's themarond'177, Johnny Kraaijkamp, Ina van Faassen en Amy Winehouse rond'178 openden. En Johnny Hoes idd. Hoe 178 'n themarond' met •bollen werd, staat [hier].
Leuk? Joajoa. Spijt? Nee. Dankzij jullie, en vooral Ida, bleek weer eens te meer dat muzikanten mensen zijn: ze slaan 'n gat als ze sterven. Het zoeken, lezen en vooral luisteren naar minder bekende of volslagen onbekende muzikanten vond ik iig, ondanks de aanleiding, even leuk als leerzaam (Rukmabai). Eensgelijks... naar ik hoop. En 't verzinnen, uitwerken en schrijven van de themaronde óók. M'n eerste 'lange' verhaal.
Oh ja. Martha vergat 15804 en 15815, Ida vond ze allemaal voordat ze te ho-
ren waren èn scoorde petloos maximaal en Bobs heeft, zonder Billie en Wim, z'n drieëntwintigste won te pakken.
de themaronde
De hele themaronde, inclusief 't hier ontbrekende laatste deel èn 'gewoon' van boven naar beneden, staat [hier].
X. noodlot
Ze zei niet alleen dat ze zich goed voel-
de, ze voelde zich ook goed. Vaak. Ze ging niet meer naar het schoolplein. Op de site waren toestanden, ruzie... Maar Bass vertelde over zichzelf, hoe belang-
rijk muziek was, voor hèm was. Over z'n droom: leven van de muziek. Uren kletsten ze, gemakkelijk. Bass was lief. En Bass zat in de muziek... geil.
Donderdagnacht, vrijdagochtend had hij niks gezegd. Lang had ze zitten peinzen en piekeren, 'piekerpijnzen': had ze iets verkeerds gezegd? "Wat deed ik fout?"
'hahaa', grijnsde ze vrijdagavond opge-
lucht over z'n dode bassistengrapje. "Hij is oprecht," voelde ze, "het kriebelt." Ze moest alweer grijnzen: "Ik? Verliefd?"
'ik wil je best een keer ontmoeten'. Het was er uit voor Paul er erg in had. 'hihi'. Met drie knipoogjes. "Kom," stelde Paul zichzelf gerust, "je bent een grote vent Paul Pattiasina, vertrouw op je gevoel." 'waar woon je?' tikte hij. 'in Borne'. Niet te geloven! 'dat is ook toevallig, ik moet zondag spelen in Almelo, in Proeflokaal België, zin?' En nog voor ze kon reage-
ren, vlogen z'n vingers over de toetsen: 'haal ik je op, gaan we wat eten, kom je kijken en na afloop wat drinken'.
IX. één twee drie
'raar... kwam er ineens nog een bassist bij, vraag 16'. 'zal er nog eentje gestor-
ven zijn'. Ze deed heel serieus mee aan een muziekquiz, op de site. De huidige ronde bestond helemaal uit pas overle-
den muzikanten. Was er weer een dode muzikant gevonden, kwam er een extra vraag. Luguber. Helemaal haar ding.
Ze sukkelde in het midden van de rang-
lijst, dat ergerde haar. Ze wilde winnen, de beste zijn, op één. Dankzij Bass ging het beter: "Niet goed genoeg!"
Ze wilde ook bij de deelnemers populair zijn, besproken worden. "Dat de maker van de quiz me moet prijzen in z'n we-
kelijkse blog." Zou ze veel reacties krij-
gen, felicitaties, deed ze er toe. "Ik doe er niet toe," dacht ze jaloers, "ik eindig nooit als eerste." Kwaad werd ze soms, echt ziedend, smeet ze het glas door de kamer, brak het tegen de muur in tien-
duizend stukjes. Of haar koffiebeker.
"Hoe kan ik er voor zorgen dat de deel-
nemers me wèl zien staan? Wat moet ik daarvoor doen?" Ze hijgde, de scherven liet ze liggen.
'...nog eentje gestorven zijn', slikte Paul moeizaam terwijl hij het tikte. Mooi was dat, waren er onlangs dus twéé collega-bassisten overleden. 'ik moet uitkijken bij het oversteken'. 'hahaa'. Zelf moest hij er niet om lachen.
VIII. identiteit
'huh?' 'op een foto, omdat ik vrijdag de voorronde van De Grote Prijs gewonnen heb,' tikte Paul. 'ooooohh wat leuk voor je, gefeliflapstaart, zien zien zien zien'. "Oei," dacht hij, "het is een belachelijke foto, maar hij lijkt wel, sprekend." 'wel-
ke krant? zoek ik het op'. Hij reageerde blijkbaar niet snel genoeg.
"Kan ik zien wie Bass is." Z'n profielfoto was een f-sleutel en hij had geen foto's met mensen geupload. Maar: stilte. "Hij praat traag. Snel vlot trekken met een grap." 'lief?' zei ze, 'ben je nog alleen?'
"Ja ja," dacht hij, "was ik er maar nooit over begonnen." Uitloggen kon niet, zou opvallen. Paul staarde naar de monitor als een konijn in twee koplampen.
"Over een andere boeg dan maar." 'wil je me helpen met het muziekspelletje?' Even later: 'is goed'. "Gelukkig." 'vraag 4 is Johnny Hoes, met welk liedje?'
VII. aandacht
De wereld buiten had al weken niets te bieden, haar behoefte aan contact werd bevredigd via internet, op een chatsite. Zo vulde ze het zwarte gat.
Daar was ze leuk, aardig, haar humeur niet stuk te krijgen. "Maar ik lieg nooit," deed ze de waarheid geweld aan, "soms vertel ik iets niet." [Wat ben je aan het doen?]. Grappen, grollen, sjansen... de hele dag mensen over de vloer. In het middelpunt van de belangstelling staan.
Vooral dat laatste. 'ik ga ff schapboten'. Kwam ze thuis, stonden er vier [Vind ik leuk]-jes onder! Als ze ging slapen bij-
voorbeeld: 'ik ga kipstokken'. Kreeg ze lieve welterustenberichtjes. Dan genoot ze met volle teugen.
'een tevreden paffer heeft geen blaffer'. Soms reageerde er niemand, bleef het angstvallig stil. Balen: "Ik zit me toch niet voor niets voor jullie uit te sloven!" Als iemand haar ontvriende of blokte, werd ze eerst onzeker, later woedend: "Waarom?" gromde ze, "ik laat jou toch ook niet in de steek?"
VI. de Horse
Lia was er niet, de rest wel. The White Horse, een klein huiskamerachtig café, zat tot 's morgens vol muzikanten. Voor 'nog ééntje dan' en om te vertellen hoe goed je was geweest, om aan te horen hoe fantastisch geweldig iedereen was geweest. "Echt waar, ik zit hier toch niet te liegen? Ben! Zeg tegen Paul hier dat het vanavond te gek was." "Het was te gek." "Hoor je? Nou dan! Biertje?"
Lia kwam later. Iedereen was moe, was naar huis gegaan, hing nog aan de bar, te moe om naar huis te gaan. Lia baste bij Casbah, ze speelden covers van The Clash. "Hoi, ging het vanavond?" Kus op z'n wang. "Ach jawel," mompelde Paul, "vijftig man, fatsoenlijk eten vooraf." Ze ging tegen hem aan staan hangen, waar hij zo'n hekel aan had. "Ik ga naar huis, ik ben op..." Voordat Lia kon reageren, had Paul z'n jas aan, betaalde, vertrok.
Drie uur later voelde hij zich prima, uit-
gelaten, op het puntje van z'n stoel. De lange chat had de vermoeidheid verdre-
ven. Het was alle kanten opgegaan. Ze was leuk, reageerde snel, had humor, was geïnteresseerd. 'zal ik je naar bed brengen?', tikte Paul als afscheid. 'doe dat maar niet'. Met zo'n knipoogje.
V. storm
Vier katten had ze gehad. Wel meer na-
tuurlijk, daar voor, maar toen waren er vier. Mama en drie halfbroertjes. Krab-
ben aan de vloerbedekking en de leu-
ning van de bank. Altijd geluid, zeuren, jengelen. Om de dag de bak verscho-
nen, elke week op de knieën stofzuigen. Opeens kon ze ze niet meer velen: "Ik stop er mee."
De flat versmeerde snel, overal vliegen, het stonk naar pis, zij stonk. En de kat-
ten wilden niet meer eten. Of ze vergat ze eten te geven. Na een week stierf de oude moederpoes als laatste, lag twee dagen en twee nachten roerloos te hij-
gen op de vensterbank. Alsof ze niet bij haar weg wilde.
Soms was het nu heel stil, rust vond ze prettig. Ze haalde opgelucht adem. Vlak voordat de kinderen thuis kwamen van vakantie propte ze de vier uitgedroogde lijkjes in de doos van de flatscreen. Ze wilde ze niet verliezen en verstopte de doos onder hun stapelbed. "Ze zijn weg, weggegaan," zei ze overtuigend, "zoals jullie vader."
IV. spelen
"Dat is toch het leukste," dacht Paul cy-
nisch, "die enthousiaste reacties aan de bar, na afloop." Vijftig, misschien zestig mensen in het zaaltje van Emmeloord's jongerencentrum De Klos: één toegift.
Hij was er nu aan gewend dat men hem vaak even wilde aanraken. Een klap op zijn schouder: "Goed gezongen man!" Bij zijn elleboog: "Swingen! Hahahaha, dat was, dat was me pas swingen!" Bij-
na teder een hand op zijn buik: "Wil je een biertje? Gijs! Twee biertjes, eentje voor mij en eentje voor m'n vriend de bassist..." "Paul," zei Paul. "M'n nieuwe vriend Paul hier." Vijf minuten vrienden voor het leven.
Ongewenste intimiteiten, bier in plastic bekers, zwamverhalen met spuug. "Net douchen," dacht hij, "als het niet meer helpt, mag je er uit." Inpakken, inladen, cashen en wegwezen, naar Zwolle. Het viel mee, bijna veertig, een half uurtje.
Het was goed gegaan. Niet top, gewoon goed. Goed genoeg. Giel had zich één keer vergist, zette Cocaine in toen Baby Love had moeten komen. "Eef? Laat me er maar uit bij de Horse, straks, horen hoe de rest het gedaan heeft." "En zien of Lia er is," grijnsde Eef vrolijk. "Is dat wel zo?" dacht Paul.
III. wederkerend
Doordeweeks ging ze tweemaal daags, altijd. Om half acht 's avonds, dan was ze net op tijd in de supermarkt. En om drie uur 's middags, tien minuten lopen, was ze iets te vroeg op het schoolplein.
Altijd weer een ongemakkelijk situatie, dat ophalen. Als alle mensen, moeders, vaders, kinderen en onderwijzers weg waren, het plein leeg en verlaten, drong het -langzaam- tot haar door. Ze waren met hun vader mee verhuisd, naar Rot-
terdam. Bijna een maand geleden.
Snel nu: [E-mailadres], [Wachtwoord]. Vannacht had ze een lang gesprek met Bass Taart gehad, ze vond hem steeds leuker. Tenslotte had hij haar naar bed willen brengen. "Met een stijve," had ze tevreden gelachen. 'doe dat maar niet.' Met een knipogende smiley er achter.
Hij was er. 'hoi, alweer alleen?' Dat was een grapje, hùn grapje. 'ja,' tikte Bass, 'helemaal alleen, hoest?' 'kee,' loog ze, 'en jij?' 'nou, ik sta in de krant, met m'n bek vol tanden'.
II. Nurse Wint Prijs
'Konden eerst tijdens de finale van De Grote Prijs van Twente vooral de vijftig-
plussers zich vinden in het CCR-geluid van The Prodigal Sons, tijdens het con-
cert van het Zwolse Nurse ging het wel-
bekende dak er voor iederéén af.
Na afloop waren jury en publiek het dan ook roerend eens: voor gitarist Eef van Bonger, drummer Michiel Plas en vooral zanger en bassist Paul Pattiasina wacht het hoofdstedelijke Paradiso.
Zijn de eigen songs nog wat rommelig, vooral Michiel had moeite met het vast-
houden van het tempo, de covers staan als een huis. Wie denkt dat dat moeilijk samen gaat, zingen en bassen, komt bij Paul bedrogen uit. Het trio funkt zonder ook maar één nootje te laten vallen. De volgende stap, De Grote Prijs van Over-
ijssel, is zaterdag 27 augustus in Helon; een thuiswedstrijd voor de jongens.'
"Wat een flutstukje," dacht Paul, "maar wat hij over Giel schrijft, klopt wel." Er naast een foto van z'n gezicht, z'n mond opengesperd. "Ben ik mooi klaar mee." Hij las het opnieuw. Voor de vijfde keer.
I. aangesloten
Je verzorgen, douchen, schoon zijn, ook zoiets. Dat deed ze eigenlijk nauwelijks. Nou... soms wel, als ze ergens naar toe moest. Wel waste ze haar handen vaak; na het poepen, vlak voor het eten.
Meestal ging ze niet, belde ze met een smoesje: "De kinderen..." Soms lukte het haar tot aan de voordeur. Maar dan sloeg de twijfel zo heftig toe dat ze er alsnog van af zag. Niet op de bel druk-
te, steels vertrok: "Ongezien, hoop ik."
"Wie zou er op mij zitten wachten? Ze merken toch niet dat ik er niet ben." Te-
rug fietsend golfde de opluchting: "Vei-
lig thuis." In haar kamertje, op de bank, voor de televisie. Zo vlogen de uren.
Thuis kon ze praten, honderduit babbe-
len, flirten met een ondeugend grapje. "Misschien hebben ze me dáár wèl ge-
mist." Gallerij over, deur open, de jas nog aan: [E-mailadres], [Wachtwoord]. "Laat mij aangemeld blijven," lachte ze.
ik hoor... (VII)
(di 2 aug 21.05u) Dankzij Tina's 17820 "nederlandse folksinger/songwriter=2p" en Ida's 17821 "nederlandse 'balkan'-
banjoïst=2p" is 17802 twee punten en 17803's lied één punt waard... veel sp3-
l3rs hebben nu vier punten minder. De rond' telt nu eenentwintig vraagm3nt3n en Ida heeft àlle achttien •bolletjes.
ik hoor... (VI)
(ma 1 aug 21.39u) 't Houdt niet op: met Ida's 17818 "folksinger/songwriter=2p" en -even later- Bobs' 17819 "bossa no-
vazanger/componist=2p" telt rond'178 nu negentien vraagm3nt3n (16 •bollen).
ik hoor... (V)
Nu zijn d'r vast onder jullie die mokken: "Waar is me die wi3 nóu weer mee be-
zig?" Zelf heeft wi3 dat ook wel 'n iet-
wat. Moar joa... wie 'wi3' zegt moet ook 'w3lk' zeggen. En hoe naar ook, 't heeft ook iets... eh... dat nieuwsgierig maakt.
Misschien valt 't je op dat je soms, zon-
der iets te doen, ineens minder punten hebt. Niet onlogisch. Daar de hele rond' vijftig punten waard blijft, snoept ieder nieuw vraagm3nt twee puntjes van de andere vraagm3nt3n af. Alle vraagm3n-
t3n zijn nu twee of meer punten waard. De twee nederlandse bassisten zijn nu twee vraagm3nt3n van elk twee punten.
ik hoor... (IV)
(ma 1 aug 0.23u) Met Ida's 1788 "zan-
ger/bassist=1p" en Bobs' 1787 "duitse tenor=1p" telt deze rond' nu zeventien vraagm3nt3n (veertien •bolletjes).
ik hoor... (III)
Joajoa, 't kan nog doller. 't Tweede deel van vraagm3nt 1789 "Ned. bassist=1p groep=3p" heeft twéé oplossingen, er zijn dus twee hollandse bassisten die in deze rond' thuis horen, helaas. Wi3 je noemt met w3lke groep maakt niets uit. Eén goed (met groep) geeft alle punten, twee goed levert wèl 'n extra •bol op.
ik hoor... (II)
Rond'178 begon, als rustrond', simpel (geen thema) èn traditioneel. Tina don-
derdagnacht: "Nummer 1784 gaat een versje van xx worden, als ik 't wel heb. Dus hierbij vast." Ze had groot gelijk en kreeg drie punten. Ze goedgokte de op-
lossing van 'n vraagm3nt dat nog moest komen.
Afijn, zo kreeg deze rond' dus alsnog 'n thema en was 't gedaan met de rust. Je hóeft 't thema niet te deduceren, er zijn geen extra punten mee te scoren en de rond' blijft 50 punten waard. Maar veel
•bolletjes voor je naam oogt wel kek.
Oók wonderlijk: zal deze rond' ooit ein-
digen? Hoe interactief kan wi3 zijn? Be-
denk wat de -voorlopig- veertien vraag-
m3nt3n in gemeenschap hebben en doe je oplossing voorda't vraagm3nt gesteld is *rilt*. En spaar ze alle elf.
Als altijd geldt: je oplossing moet te horen zijn in 'n JoeTjoepje en/of op 'n 'officiële' single.
Alle rond'z schuiven één plaatsje op: de laatste rustrond' van 2011 is 'n gewone die zo 14 aug 20.00 uur begint met ook 'n vraagm3nt van/dankz' Fleurtje, Ida, Martha en Bobs. Vanaf zo 4 sep is 't we-
derom aanpoten: themarond'180 lengt weer -gewoon- één week.
...wat jij niet hoort (I)
Alle veertien vraagm3nt3n van de rond' hebben één gemeen ding. Tina pakte zo spontaan drie punten en verzon aldoen-
de 'n thema-achtige invalshoek. Diana, Janot en Bobs hadden 'm door, hetgeen Martha met 1786 op de proppen deed komen, waarop Monkz d'r nog een wist. En -later- Ida, Tina en Janot óók... Als-
mede Ida nog eens vier...
ps. Aangaande d'ondersteen feuilleton kwam P.I.Spruitz met 'n aantrekkelijke hypothese... (wordt vervolgd derhalve)
d'ondersteen (III)
(vervolg) Neem gister, woensdag. Geen luisteraars dus geen hits, maar wèl 180 views. Dat kàn dus niet: 'n view is 't ge-
volg van 'n hit. Eerst slaan, dan kijken. De maand juni had 921 hits met 6.599 views: 7,16 views per hit. Rond'176 had 190 hits met 1.356 views: 7,13 per hit.
Dat één sp3l3r/luisteraar per 'bezoekje' gemiddeld zeven wi3-pagina's beluistert (sowieso de pleeër) en/of bekijkt (bv 't formpje om te antwoorden). Gister had wi3 met 180 views 't genoegen 25 sp3-
l3rs aan de borst te kunnen drukken...
Rest: w'rom wèl views en no hits? Er ligt 'n t-shirt klaar. (wordt vervolgd)
d'ondersteen (II)
(vervolg) 't Is nog ondoorgrondelijker... 'n eerste oppervlakkige schouwing biedt eigenstrijdigheden. Nou 's wi3 niet van de makkelijke complotten. Zo had wi3 leuk kennis aan 'n doofpottendeskundi-
ge en inene was ze weg, nóóit meer iets van vernomen.
Afijn. Geen één luisteraar op zondag en tòch zes oplossingen tussen 20 punt 17 streep 21 punt 32 uur. Ook 's maandags geen luistervriendjes en tòch vier oplos-
singen tussen 8 punt 9 streep 15 punt 19 uur. Ook niksniet te dinsdag en tòch vier... je snapt! (wordt vervolgd)
d'ondersteen (I)
Rond'177 had 21 sp3l3rs, zij scoorden gemiddeld 26p, da's 3p minder dan in rond'176. So far, so good... maar dan: 16 'luisteraars'!! Geen radioluisteraars, de wekelijkse oorz3nding is gestopt, 't betref't aantal "unieke" bezoekers van de site tijdens rond'177.
Vanaf 19 dec 2007 werd wi3 'beluisterd' door gemiddeld 32 luisteraars per dàg, 227 per rond'. En nu inene 'n rond' met gemiddeld 16 luisteraars in drie weken? Dit vraagt om diep bodemonderzoek en duiding, dit vraagt om d'onderste steen. (wordt vervolgd)
kuntrie doet maximaas das om
De uit 1932 en Gore stammende Virgi-
nia Patterson Hensley heeft er voor ge-
zorgd dat alle maximaas van rond'178 hun bolletje moesten laten vallen. Haar meeslepende A poor man’s roses or a rich man's gold sneed enkel voor Ida, Katz, Janot, Caari en Roger koek.